De stad Luik heeft een fotograaf heel wat te bieden. Ik ga hier niet in herhaling treden door alle zaken te omschrijven die Luik bezit. Daartoe bestaan reeds genoeg websites. Ik geef u hooguit wat eigen indrukken. In de 80-er jaren studeerde ik aan het Conservatoire van Luik en als ik de stad van toen vergelijk met de stad van tegenwoordig dan is er heel wat ten gunste veranderd. Zaten vroeger de meeste monumenten en eeuwenoude kerken en huizen onder een dikke laag roet en zag alles er somber en troosteloos uit, met overal in het centrum bouwputten van projecten die gestaakt waren doordat de stad failliet was geraakt, anno 2010 bruist de stad van leven en is men hard bezig om het slechte image van weleer van zich af te schudden. De stad heeft ondekt over welke onuitputtelijke rijkdommen het beschikt. Luik speelde eeuwenlang een belangrijke rol doordat de prins-bisschoppen er gevestigd waren en het prins-bisschopdom Luik vrij onafhankelijk kon opereren van omliggende gebieden die achtereenvolgens toebehoorden aan de hertogen van Gelre en Gulik, de Bourgondiers, de Habsburgers, de Spanjaarden en de Republiek der Nederlanden. Dat bleef zo tot aan de Franse Revolutie en staat borg voor een heel eigen cultuurschat en volksaard en een sierlijke Luikse bouwstijl, een typisch product van het Maasland. Luik telt dubbel zoveel monumenten als buurstad Maastricht en een fotograaf wrijft zijn ogen uit bij het zien van dit alles. Oud en nieuw: alles vindt men er naast elkaar. Velen vinden Luik daardoor een lelijke stad, maar er is geen enkele stad in de naaste omgeving die mij persoonlijk zo fascineert als Luik. De Place Saint-Lambert is thans een bouwput van prestigieuze projecten, de oude monumenten zijn prachtig gerestaureerd en van een kleurtje voorzien en de stad beschikt sinds enkele jaren over een grandioos futuristisch station, Gare Guillemins, ontworpen door de beroemde Spaanse architect Santiago Calatrava, een soort "Gaudi" van deze tijd. Voorstad Outremeuse, dat ingeklemd ligt tussen twee aders van de Maas, werd in de 19e eeuw grotendeels opnieuw opgericht rond moderne, statige boulevards maar het heeft nog enkele stegen bewaard uit een ver verleden. Het eigenlijke Luik met al zijn monumenten is eigenlijk heel compact en ligt in een gebied dat amper 4 kilometer lang en 2 kilometer breed is. Men treft er vele van oorsprong romaanse kerken aan waarbij de meeste later opnieuw werden ingericht of herbouwd of zij alleen de romaanse westbouw behielden. Dat laatste is het geval bij de imposante Saint-Jacques, een prachtig gebouw met een kerkschip uit de late gothiek in een flamboyante stijl. Ook de kerk Saint-Jean de l'Isle heeft zijn romaanse westbouw behouden. De romaanse westbouw van de Saint-Dénis is na latere verwoestingen rigoreus verbouwd en de kerk inwendig aangepast aan de latere stijl. Dat laatste is smaakvol gedaan. Deze kerk bezit, net als de Saint-Jacques, een prachtige, Renaissance orgelkas die behouden bleef. De Saint-Barthélemy heeft zijn romaanse uiterlijk behouden dat na de laatste restauratie aan kracht heeft gewonnen. Het in de 18e eeuw geheel herbouwde interieur bevat een kerkschat van groot belang: het doopvont dat Reinier van Hoei in de 11e eeuw ontwierp. De uit volkswoede in 1794 gesloopte kathedraal Saint-Lambert (naast het Prins-bisschoppelijk Paleis) heeft plaats moeten maken voor de bescheidener Saint-Paul. Mijns inziens de minst interessante kerk van de eerder genoemde. Ik vergeet nog te noemen de eveneens van oorsprong romaanse Sainte-Croix en de mooie gotische kerk Saint-Martin. Daarnaast bestaan er nog vele barokkerken en overige gebouwen uit de periode 1450-1900 in het centrum van Luik. Prachtig is het pand Grand Curtius in Maaslandse Renaissancestijl. Zeer de moeite waard zijn de oude panden aan de Rue Hors Château en Féronstrée, de oude stadsstraten. Vervolgens noem ik het feit dat Luik gebouwd is op heuvelachtig terrein, met soms een enorm verval. De imposante trap aan de Montagne de Bueren telt bijna 400 treden en de top ervan ligt 100 meter hoger dan de voet. De uitzichten bovenop, waar de Citadel ligt, over de stad zijn adembenemend. Veel straatjes in die omgeving bezitten lange trappen die de inwoners in een goede lichamelijke conditie houden. Overal treft men huizen aan in een gebied waar in andere steden niet gebouwd werd. Tot slot wou ik als musicus nog opmerken dat in Rue Sainte-Croix, even naast de gelijknamige kerk, het geboortehuis ligt van de componist César Franck.
Voordat u naar de foto's gaat zou het verstandig zijn om even stil te staan bij de instellingen van uw monitor n.a.v. de volgende teststrook. Voor de beste weergave gebruikt u een gammawaarde van 2,2 en zet u de contrastregelaar in die stand dat alle 16 zwart-witstroken van elkaar zijn te onderscheiden.